Księga Welesa jest dokumentem rodzimej, słowiańskiej wiary.
Bez względu na towarzyszące jej kontrowersje warto znać światopogląd naszych dalekich przodków.

11a-II / 1 /

„A więc zacznijcie:

Po pierwsze – głowę przed Trygławem pochylcie!
Tak my zaczynaliśmy,
wielką chwałę Mu wyśpiewując,
Swaroga – Dziada bogów chwaląc,
który nas czeka.
Swaróg – starszy bóg Roda bożego
I wiecznie olśniewająca wiosna swego Rodu
co latem bije źródłem od korony
a zimą nie zamarza
i ożywia tę wodę pijących!
Żywił i nas, dopóki nie nadszedł nasz czas,
bowiem wszyscy odejdą do niebieskich, najświętszych łąk!

I gromowierczy – Perun, bóg bitew i walk rzekł:
„Ty, ożywicielu zjawisk
niepowstrzymywalnie turlającego się koła
prowadź nas do boju prawą ścieżką,
po trzykroć wielki!”
Za tymi, którzy legli walcząc
ku wiecznemu życiu w perunowym wojsku!

I Świętowitowi chwałę przyrzekliśmy,
który powstał bogom Prawii i Jawii,
Śpiewamy mu pieśni,
ponieważ Świętowit jest światłem,
i zanurzyliśmy się w tym białym świetle.
Spójrz: rzeczywistości nie ma!
Schronieni w Nawii
tańczymy w krzykach ryku uwielbienia,
gdyż ów bóg ziemię naszą nosząc
mocą gwiazd rozświetlił.

I twórzcie wszelką sławę Świętowitowi,
Chwała bogu naszemu!
W smutku przez nasze serca,
Przecząc złu naszych czynów,
przyrzeczenie dobra jest naszym porankiem…
Utul dzieci ucisku!

Oto przemów:
Wszelkie stworzenie w swym roztargnieniu
nie może przekroczyć skończoności umysłu.
A z odczucia tego pochodzi wielka tajemnica:

Jak Swaróg i Perun trwa w tym samym czasie i Świętowit.
W dwójnasób pokrywa niebo walczący Czarnobóg i Białobóg
wspierając Swargę,
(by nie wzywać tu boga Świętowita).
Za tymi dwoma Veles, Hors i Strzybóg.
Następnie Wyszeń, Lela i Latanica.