Grzybek tybetański – probiotyk

 Przepis hinduskich joginów na długowieczność

W wyglądzie przypomina bardziej kalafior lub posklejany ryż niż grzybka, ze względu na biały kolor i budowę nazywany jest także śnieżnym lotosem. Przyrządzony z niego napój w smaku przypomina kefir lub maślankę. Jednak nie ze względu na walory smakowe stał się tak niezwykle popularny.
Ten tajemniczy grzybek posiada właściwości antybakteryjne, antygrzybiczne, antynowotworowe i przeciwzapalne a dodatkowo poprawia odporność i gwarantuje długowieczność.

Grzybek jest symbiotycznmy układem bakterii paciorkowców mlekowych, bakterii pałeczek mlekowych i drożdży, lub – w przypadku biokefirów – także bifidobakterii. Substancją utrzymującą strukturę ziarna kefirowego jest polisacharyd (glukozo-galaktan), zwany kefiranem. Ziarna są symbiotycznym zespołem mikroorganizmów o unikatowym składzie, zachowującym się jak jeden organizm.

 

Wskutek procesów fermentacji kefir może zawierać do 1,5% alkoholu.

Grzybek Tybetański został odkryty przypadkiem wiele wieków temu przez górali z Kaukazu, choć nie wiadomo kiedy dokładnie, gdyż źródła podają różne daty. Jego zdrowotnymi właściwościami cieszono się nie tylko w górach Kaukazu, ale również w Chinach, Tybecie i Indiach. Wierzono, że to właśnie dzięki nim człowiek może przeżyć ponad 100 lat. Podobno do Polski został przywieziony przez profesora Politechniki Gliwickiej, który w trakcie swojego pięcioletniego pobytu w Indiach ciężko chorował na raka wątroby. Chory poddał się alternatywnemu leczeniu – mnich tybetański podawał mu napar z tego tajemniczego grzybka, dzięki któremu mężczyzna cudownie ozdrowiał. Kiedy wracał do Polski, mnich ofiarował mu szczep tego grzybka. Trudno to uwierzyć , a jednak informację o jego antyrakowych właściwościach potwierdzają liczne wypowiedzi na międzynarodowych forach. Osoby stosujące kurację tybetańską cieszą się dobrym zdrowiem i polecają grzybka innym. Powstały strony poświęcone grzybkowi tybetańskiemu a także można zakupić książkę odkrywającą tajniki tego naturalnego fenomenu w dziedzinie medycyny.

Z grzybka można przyrządzić bardzo zdrowy napój w smaku i wyglądzie przypominający kefir. Jednak jest dużo zdrowszy od kefiru, napój przygotowany z grzybka tybetańskiego stanowi unikalne symbiotyczne połączenie wielu bakterii i drożdży. Dzięki temu grzybek ten posiada mnóstwo leczniczych właściwości.

Na Kaukazie skąd pochodzi, przez długi czas był produkowany w tradycyjny sposób w workach skórzanych lub beczkach dębowych. Ormianie już we wczesnej starożytności pijali specjalnie przygotowane sfermentowane mleko. Ormiańska nazwa kefiru to macun (ՄԱԾՈՒՆ).

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE:

Wpływ grzybka tybetańskiego na zdrowie:

• reguluje i poprawia przemianę materii
• leczy choroby układu pokarmowego, m.in. dolegliwości trawienne, wrzody żołądka i dwunastnicy
• reguluje ciśnienie tętnicze i poziom glukozy we krwi
• redukuje „zły cholesterol”
• zapobiega chorobom serca
• jest probiotykiem [inset side=”right” title=”Probiotyk „]to naturalne substancje lub wyciągi roślinne, które silnie wspierają i stymulują do działania obronność organizmu nie niszcząc przy tym naszej naturalnej flory bakteryjnej ,oraz nie powodując skutków ubocznych.[/inset]
• leczy stany zapalne
• hamuje wzrost komórek nowotworowych
• wytwarza interferon o działaniu antywirusowy
• leczy choroby narządów wewnętrznych: wątroby, trzustki, śledziony, nerek, pęcherza moczowego
• rozpuszcza kamienie w woreczku żółciowym
• hamuje proces starzenia, łagodzi skutki stresu i zmęczenia
• łagodzi ból i oparzenia słoneczne
• pomaga walczyć z bezsennością
• poprawia libido
• jest źródłem wielu witamin

Przebieg kuracji:

Kuracja tybetańska jest bardzo prosta: przyrządzony z niego kefir należy pić przez 20 dni, następnie zrobić 10 dni przerwy i ponownie wrócić do kuracji. Proces leczenia można powtarzać wielokrotnie.
Dzięki temu wszechstronnemu zastosowaniu w naturalnej medycynie grzybek zyskał sobie już mnóstwo wielbicieli, stosowany jest także w kuracjach kosmetycznych. Przy tym polecany jest dla dzieci.

Hodowla:

Grzybek umiera w kontakcie z metalowymi przedmiotami!

Należy codziennie zalewać grzybka świeżym mlekiem (w wersji wegańskiej sprawdzi się również mleko sojowe). Proces fermentacji trwa 12-24 godzin. Po 24 godzinach należy dokładnie wypłukać grzybka zimną wodą i ponownie zalać mlekiem.

Nawet jeśli nie spożywamy grzybka, nadal musimy ponawiać te czynności, gdyż bez tego grzybek straci swoje właściwości, zmieni kolor a w konsekwencji obumrze. Grzybek również na okres nieużywania świetnie zniesie zamrożenie i rozmrożenie. Jednak nie można grzybka trzymać zamrożonego w nieskończoność, ponieważ testy z nazwijmy to „hibernacją” grzybek przeżywa do kilku miesięcy, ale kiedy zdarzyło mi się słoik z grzybkiem przetrzymać w zamrażarce dwa lata – niestety kolonia obumarła całkowicie.

Należy hodować go w temperaturze pokojowej ok. 18-24 stopni C. Należy pamiętać o tym, że grzybek rozmnaża się i w ciągu 2-3 tygodni powiększa się dwukrotnie a tym samym potrzebuje więcej miejsca. Dzięki temu co jakiś czas możemy podarować szczep komuś bliskiemu, aby i on mógł cieszyć się dobrym zdrowiem.

 

---

{rsform 22}