Skip to content

Oko Horusa, czyli przysadka mózgowa

 

Szósta czakra – Anja, zwana trzecim okiem, za którą się kryje przysadka mózgowa połączona razem z szyszynką otwierają wspólnie wewnętrzne widzenie.

PRZYSADKA MÓZGOWA jest wielkości grochu, ulokowana w środku czoła, dokładnie pomiędzy fizycznymi oczami człowieka, w tak zwanym – siodełku tureckim. Jest bardzo ważnym gruczołem w ciele człowieka. Dzieli się na dwie części: przednią i tylną. Tylna jest magazynem, wydziela oksytocynę i hormon antydiuretyczny. Przednia część wydziela hormon wzrostu, prolaktynę, hormon ACTH, TSH, FSH, LSA.

Ten gruczoł powiązany z szóstą czakrą jest zwany przez ezoteryków „siedzibą umysłu”. Przednia część przysadki mózgowej redukuje emocje, myśli, a kiedy zaczyna się budzić człowiek jest zdolny dzięki temu tworzyć poezję i muzykę. Tylna część reguluje myśli i intelekt człowieka.

Thalamus small

SZYSZYNKA – pineal gland – siedziba oświecenia współpracuje z przysadką mózgową, otwiera intuicję i kosmiczną świadomość. Te dwa gruczoły otwierają też kosmiczną intuicję.

Szyszynka leży nieco wyżej niż przysadka mózgowa. Znaleziono w niej pigment, który również znajduje się w fizycznych oczach. Kontroluje wszystkie ruchy światła w całym ciele, zgodnie z dobowym zapotrzebowaniem i wpływa na rytm różnych funkcji fizjologicznych człowieka. Kontroluje również seksualne zapotrzebowania, szczególnie w okresie dojrzewania. Razem z przysadką mózgową strzegą aby zbyt wcześnie nie budziły się w człowieku zapotrzebowania seksualne. Kiedy oba te gruczoły pozostają w harmonii natychmiast wszystkie opcje „nie w czasie” są wycinane.

Wiadomo, że przebudzona szyszynka produkuje światło. Kiedy szyszynka i przysadka mózgowa są w pełni rozwinięte ich wibracje pobudzają akcję trzeciego oka. Aktywują i uruchamiają w człowieku wysoką mądrość, dają klucz do wielkiej wiedzy kosmicznej.

TRZECIE OKO -znane też jako „oko duszy” otwiera się podczas aktywacji szyszynki. Kosmiczne światło łączy się z osobą poprzez anatomiczny nerw optyczny – thalamic, który znajduje się w siódmej czakrze korony. Kiedy energia kosmiczna osiąga przysadkę mózgową wówczas kosmiczne światło wpływa do szyszynki i osiąga w mózgu trzecią komorę. Zostaje zawarte mistyczne małżeństwo. W tym samym czasie w tego człowieka mózgu rodzi się embrion – „ludzki andromedus”.

„O gdybyś był moim bratem, który ssał pierś mojej matki! Spotkawszy na ulicy, ucałowałabym cię, i nikt by mną nie mógł pogardzić.” (PnP 8, 1)

Przysadka mózgowa trzyma pozytywne energie – męskie, szyszynka trzyma negatywne energie – żeńskie. Kiedy obie te energie spotkają się razem zostaje zawarte mistyczne małżeństwo. Dla człowieka jest to potężna inicjacja, rodzi się wielowymiarowa świadomość i dotychczasowa świadomość człowieka przechodzi przez granicę piątego wymiaru, podąża już w te najwyższe wymiary kosmiczne.

Wznoszące się kundalini daje impuls z Ziemi poprzez kanały głównych nerwów, aż do medulla oblongata, następnie wchodzi do mózgu, dokładnie do przysadki mózgowej, budzi szyszynkę, która w tym czasie zaczyna otrzymywać światło z wysokich poziomów kosmicznych. Żeńska energia Ziemi łączy się z męską w przysadce mózgowej i żeńska energia szyszynki łączy się z męską energią kosmiczną.

Kiedy te dwie czakry: szósta i siódma obudzą się, następuje to spotkanie w trzeciej komorze. Następuje pełna harmonia między materią i duszą. Kosmiczne światło zaczyna wpływać w trzech wymiarowy mózg. Zmienia się powoli na wielowymiarowy i wysoko podnosi człowieka świadomość.

„…wprowadź mnie o królu do swoich komnat, abyśmy mogli się radować i weselić tobą, upijać się twoją miłością bardziej niż winem…” (Pnp 1, 4)

Otwarte trzecie oko – zwane też przez Egipcjan „Okiem Horusa”, świątynia w której wiele rodzajów energii otwiera mózg i wpuszcza w ciało człowieka mądrość i oświecenie. Człowiek opuszcza niskie plany trzech wymiarowe – ziemskie i przenosi się w te najwyższe.

Po wniknięciu nowej energii do mózgu człowieka zmienia się w jego ciele wiele rzeczy, np. wzrok – na tak zwany „wzrok astralny”. W mózg człowieka wzrasta częstotliwość drgań, a te są przenoszone dalej na całe ciało i powoli taki człowiek zmienia swoje ciało na tak zwany „organizm astralny”. Następują nowe warunki i dotychczasowe fizyczne uwarunkowania dostosowują się do nowych potrzeb. Taki człowiek zaczyna inaczej widzieć, inaczej słyszeć, postrzega rzeczy, których nigdy wcześniej nie postrzegał. W astralnym organizmie pewne ośrodki ewoluują, zasilane i ożywiane Energią Kundalini.

Nie są to już zwykłe ośrodki – zwykłe organy, jakich używał dotychczas człowiek, lecz mocno rozbudzone wibrujące w wysokiej oktawie Wszechświata. Taki już mocno zmieniony człowiek zaczyna widzieć świetliste barwy, aurę, słyszeć niewidzialne dźwięki – do tej pory przez niego niesłyszalne, postrzega inne twarze, krajobrazy.

Tak zwana KOMORA III (komnata) znajduje się pomiędzy dwoma półkulami mózgowymi. Jest to wąska przestrzeń, daje mózgowi ochronę przed uszkodzeniami, jest drogą dla cyrkulacji płynu mózgowo-rdzeniowego.

KOMORY MÓZGU są zbiorem czterech przestrzeni wewnątrz mózgowia, w których wytwarzany jest płyn mózgowo-rdzeniowy i z których następnie wydostaje się do przestrzeni podpajęczynówkowej, gdzie krąży otaczając cały ośrodkowy układ nerwowy. Płyn ten wytwarzany jest z osocza krwi przez splot naczyniówkowy – laterales.

Dwie komory boczne (łac. ventriculis),
komora III (ventricules tertius),
komora czwarta (ventricules quartus).

Każda z obu półkul mózgu zawiera w sobie jedną komorę boczną posiadającą łukowaty kształt, przypominający pochyloną w dół literkę C. W komorach bocznych wyróżnia się rogi przednie sięgające do płatów czołowych, rogi dolne w płatach skroniowych, rogi tylne w płatach potylicznych oraz części środkowe. Komory boczne poprzez otwory międzykomorkowe Monroego łączą się z leżącą nieco niżej, ale położoną centralnie komorą III, znajdującą się częściowo w obrębie międzymózgowia. W tylnej części komory III rozpoczyna się wąski kanał Sylwiusza nazywany także wodociągiem mózgu, który nie posiada w sobie splotu naczyniowego i przebiegając przez śródmózgowie łączy się z leżącą jeszcze niżej również w linii środkowej komorą IV. Ostatnia z komór znajduje się pomiędzy tylną częścią pnia mózgu a móżdżkiem.

Komora IV posiada dwa otwory boczne – Luschki oraz jeden nieparzysty otwór Magendiego, przez który płynie płyn mózgowo – rdzeniowy i przechodzi do przestrzeni podpajęczynówkowej.

MEDULLA OBLONGATA – rdzeń przedłużony, część mózgu ( dokładnie tyłomózgowie) o kształcie ściętego stożka łączy rdzeń kręgowy z móżdżkiem ( tyłomózgowiem wtórnym). Skupione są w nim ośrodki nerwowe odpowiedzialne za funkcje oddechowe, ośrodek oddechu, ośrodek ruchowy, ośrodek sercowy, ssania, żucia, połykania oraz ośrodki odpowiedzialne za wymioty, kichanie, kaszel, ziewanie, wydzielanie potu. Uszkodzenie medulla oblongata niesie za sobą poważne zagrożenie życia.

Św. Augustyn wprowadził do swoich nauk koncepcję psychiczną Arystotelesa i Galena, w których opisuje, że komory mózgu pompują energię duchową i są siedliskiem różnych cech takich jak fantazja, wyobraźnia, ocenianie, myślenie, pamięć.

Według Św. Augustyna: … do odzyskania kontaktu duszy z Bogiem można dojść tylko na drodze bezpośredniego kontaktu ze światem idei i nie podobne jej osiągnąć na drodze nawet najbardziej wnikliwych studiów rzeczywistości materialnych, ani nie da się tego osiągnąć na drodze samych studiów filozoficznych, jak nauczał Platon …

Św. Augustyn twierdził, …, że aby odzyskać kontakt z Bogiem, duszy jest potrzebny akt samego Boga. Zwał go również iluminacją. …

Twierdził, że: … to Bóg w ostateczności decyduje czy dusza do niego dojdzie czy nie…

Pisał: … bez Woli Boga nie spada z drzewa ani jeden listek …

Wiesława

źródło: http://www.vismaya-maitreya.pl/kundalini_oko_horusa_-_przysadka_mozgowa.html

 

Kliknij i oceń

Shopping cart