Jego zielone liście z rzędami kolców po bokach przypominają agawę i kaktusy, ale to odrębny gatunek. Aloes jest znany ludzkości od pradziejów. Jego sok o konsystencji żelu doskonale nawilżał skórę w pustynnym klimacie. Piękną skórę zawdzięczała mu ponoć Kleopatra, królowa Egiptu. Wzmianki o aloesie są w Biblii. Przekrojone liście stosowano jako opatrunek dla rannych, w wojnach toczonych na Półwyspie Arabskim i północnej Afryce. Ojczyzną aloesu jest Afryka Południowa, ale rośnie we wszystkich suchych, gorących krajach. Obecnie aloesy są uprawiane w krajach śródziemnomorskich, na Krymie, ale także w Ameryce i Japonii. W Polsce aloesy drzewiaste rosną w szklarniach (w Klęce pod Poznaniem), a ich piękne kwiaty pojawiają się w lutym.

Od dawna znano jego skuteczność w leczeniu chorób skóry oraz właściwości przeczyszczające. Spośród znanych ponad 360 gatunków aloesów, obecnie wykorzystujemy trzy, a surowcem farmaceutycznym jest alona, wysuszony sok. Z aloesu uzbrojonego (Aloe ferox), pozyskuje się leki o działaniu przeczyszczającym, z aloesu drzewiastego (Aloe arborescens) preparaty wzmacniające system odpornościowy, natomiast aloes zwyczajny (Aloe vera) jest składnikiem kosmetyków.

 {tab=o Aloesie}

Farmakognozja coraz lepiej poznaje bioaktywne składniki tej rośliny. Monografia aloesu opracowana przez Komisję Europejską dokumentuje głównie działanie przeczyszczające. Związki o tym działaniu to antranoidy; są skuteczne, ale nie można ich nadużywać. Preparaty przeczyszczające z aloesem powinny być stosowane ostrożnie i niedługo. Ważniejsza jest inna cecha aloesów: działanie na układ odpornościowy. Aloes drzewiasty ma mniej związków przeczyszczających niż uzbrojony, ale znacznie więcej glikoprotein i polisacharydów, które symulują komórki układu odpornościowego.

Roślinne preparaty poprawiające pracę układu odpornościowego są bardzo cenne. Żyjąc w wielkim mieście, w klimatyzowanych pomieszczeniach, będąc za krótko na słońcu i świeżym powietrzu tracimy naturalną odporność. W rezultacie łatwo się przeziębiamy, częste są wirusowe infekcje górnych dróg oddechowych, alergie. W tej sytuacji warto sięgnąć po lek roślinny  –  immunostymulujący preparat z aloesu. Pierwszy preparat o takim działaniu (Biostymina) wyprodukowano w Polsce 50 lat temu, jego skuteczność potwierdziły liczne badania kliniczne. Do produkcji leków i kosmetyków służy ekstrakt wodny ze świeżych liści aloesu. Znanym lekiem zawierającym taki ekstrakt jest „Bioaron C” – syrop aloesowy z dodatkiem ekstraktu antocyjanów aroniowych i witaminy C. Został przetestowany w klinikach pediatrycznych, z dobrym skutkiem i może być stosowany u dzieci, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Połączenie działania antyoksydacyjnego składników aronii i witaminy C z działaniem aloesu, stymulującym układ odpornościowy dało nowoczesny preparat do fitoterapii (w dodatku bardzo smaczny).

Wodny ekstrakt aloesu jest też składnikiem kosmetyków: kremów, mleczek, żeli pod prysznic i odżywek. Związki polisacharydowe z ekstraktu wiążą wodę, a więc przyczyniają się do nawilżania skóry. Kosmetyki aloesowe są polecane zwłaszcza dla cery suchej i zwiotczałej. Korzystnie wyglądają włosy pielęgnowane odżywką z aloesem, łatwo się układają. Można przypuszczać, że ekstrakt z aloesu, jako surowiec naturalny, będzie coraz powszechniej stosowany w kosmetykach, zastępując składniki syntetyczne.

prof. Iwona Wawer

{tab=o Aloesie c.d.}

Aloes jest źródłem dwóch produktów, które kompletnie różnią się pod względem składu chemicznego, jak również właściwości leczniczych, (Żel i Lateks). Żel z aloesu jest gęstą, przezroczystą substancją, uzyskiwaną z miąższu liścia aloesu. Żel ten jest produkowany przez liść aloesu w dosyć skomplikowanej procedurze. Żel z aloesu jest używany zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Żel ten jest świetnym środkiem mającym zastosowanie w gojeniu się ran oraz wartościowym tonikiem dla całego organizmu. Aloes jest używany w przemyśle farmaceutycznym do produkcji leków przeczyszczających oraz znalazł zastosowanie w produkcji kosmetyków. Lateks lub sok aloesowy, zwykle w formie proszku, służy jako środek przeczyszczający. Wiele źródeł podaje, że żel aloesowy posiada właściwości lecznicze w swoim stanie świeżym. Istnieją pewne kontrowersje na temat zachowania swoich właściwości leczniczych podczas przechowywania go. Żel aloesowy, niekoniecznie w swojej świeżej postaci, jest wykorzystywany do produkcji żelów, szamponów, kremów, maści, itp.

Badania naukowe dowodzą, że aloesowy żel oraz preparaty zawierające go, pomagają w leczeniu różnego rodzaju owrzodzeń skóry u ludzi oraz oparzeń i odmrożeń u zwierząt. Ostatnie badania dowiodły, że krem zawierający żel z aloesu pomaga w przywróceniu krążenia w skórze po odmrożeniach. Co więcej – stosowanie aloesu przyspiesza proces gojenia się ran u pacjentów, którzy poddali się zabiegowi ścierania naskórka (dermabrazja). Żel z aloesu jest opisywany w literaturze jako środek oczyszczający, antyseptyczny, przeciwświądowy, przeciwgorączkowy, odżywczy, nawilżający, rozszerzający naczynia krwionośne, oraz posiadający właściwości przeciwzapalne i promujące rozrost komórkowy.

Użyty wewnętrznie pomaga w łagodzeniu kaszlu, leczy zatwardzenia. Użyty zewnętrznie świetnie radzi sobie z oparzeniami, problemami skórnymi, a nawet może być stosowany na bóle głowy. Mieszane poglądy zostały opublikowane na temat tradycyjnego użycia soku z aloesa w leczeniu cukrzycy. Podczas kontrolowanych badań klinicznych, 77 ochotników dostawało jedną łyżeczkę soku z aloesu dwa razy dziennie przez 42 dni. Okazało się, że w obserwowanej grupie ochotników nastąpiło zmniejszenie się cukru we krwi oraz obniżył się poziom trójglicerydów. Wiele ludzi trzyma aloes w doniczce. Jest on zarówno ozdobą parapetów, jak również źródłem zdrowia. Żel ze świeżo uciętego liścia może być nałożony na oparzenie. Jest to metoda skuteczna oraz niekosztowna. Dlatego też wśród swojej kolekcji domowych roślin warto mieć aloes.

SUROWCE LECZNICZE:

Liście aloesu tworzą wyciek gorzkiego płynu, który jest suszony i znany jako „gorzki aloes”. Liście zawierają również przezroczysty żel, który jest łagodzacym środkiem dla skóry.

WYSTĘPOWANIE I UPRAWA:

Aloes rośnie w tropikalnych obszarach wschodniej i południowej Afryki, oraz jest uprawiany na szeroką skalę na całym świecie. Aloes może być rozmnażany poprzez rozdzielanie małych, ukorzenionych roślinek. Aby zebrać żel i gorzki płyn aloesu, należy nadciąć liście.

BADANIA NAUKOWE:

Właściwości lecznicze – intensywne badania od 1930 roku w USA i Rosji dowodzą, że przejrzysty żel aloesu posiada wspaniałe walory w leczeniu ran, wrzodów, oparzeń. Żel aloesowy nakładany jest na ranę lub oparzenie, co tworzy ochronny płaszcz i przyspiesza stopień gojenia się rany.

{tab=zastosowanie}

ZASTOSOWANIE:

Kosmetyka – Aloes szczyci się długą historią jako „lotion” dla skóry. Mówi się, że Cleopatra swoją piękność zawdzięczała właśnie aloesowi.

Domowa apteczka – Aloes jest wspaniałym środkiem pierwszej pomocy na oparzenia (wodą, parą), oraz oparzenia słoneczne.

Dolegliwości skórne – Żel z aloesu przydatny jest w wielu schorzeniach skóry, wymagających łagodzenia, uśmierzania bólu. Aloes ma również właściwości ściągające. Wrzody – Żel aloesowy używany jest w celu leczenia wrzodów trawiennych oraz w zespole nadwrażliwości jelita grubego.

Środek przeczyszczający – Gorzki, żółty płyn znajdujący się w liściach aloesu (tzw. gorzki aloes), działa silnie przeczyszczająco. Pod wpływem odpowiednich składników znajdujących się w żółtym płynie, okrężnica skurcza się, powodując ruch jelita. W mniejszych ilościach, gorzkie właściwości zioła pobudzają trawienie. W większych ilościach mają działanie przeczyszczające.

Inne zastosowania aloesu – Ropień, Trądzik, Zapalenie żołędzi, Rak szyjki macicy, Opryszczka, Rak płuc, Wrzody jamy ustnej, Zmarszczki.

HOMEOPATIA:

Aloes używany był w medycynie od wczesnych czasów zarówno jako zioło przeczyszczające, jak i środek odżywczy dla całego organizmu. Grecy i Rzymianie sądzili, że aloes jest dobry na pobudzenie przepływu żółci w celu wyleczenia dolegliwości żołądkowych. W początkach 20-tego wieku aloes był często używany jako środek przeczyszczający. Homeopatyczne lekarstwo było pierwszy raz udowodnione przez dr. Constantine Hering’a w 1864 roku. Lekarstwo to jest używane do leczenia między innymi problemów z prostatą, zatwardzeniem, bólem głowy. Jest też pomocne w leczeniu rozwolnienia, któremu towarzyszy bolesne oddawanie moczu spowodowane nietolerancją pokarmu. Aloes jest przydatny dla osób cierpiących na przemęczenia, oraz dla tych, którzy konsumują zbyt dużo piwa.

{tab=jak używać}

DAWKOWANIE:

Zatwardzenia – 1 kapsułka 50-200mg lateksu z aloesu może być brana dziennie przez maksimum 10 dni.

Mniejsze oparzenia – miejscowo na ranę, smarować 3 – 5 razy na dzień. Leczenie bardziej poważnych oparzeń żelem z aloesu może być stosowane po uprzedniej konsultacji lekarskiej.

Użycie wewnętrzne – Zwykle 30 ml żelu z aloesu trzy razy dziennie.

SKUTKI UBOCZNE I OSTRZEŻENIA:

Z wyjątkiem osób uczulonych na aloes, stosowanie żelu miejscowo jest absolutnie nieszkodliwe. W przypadku poważnych oparzeń, pomoc lekarska jest niezbędna. Żel z aloesu nie powinien być stosowany w przypadkach groźnych poparzeń, ponieważ hamuje on proces gojenia. Środki przeczyszczające z aloesu nie mogą być stosowane więcej niż 10 dni, ponieważ pogarszają zatwardzenie oraz powodują uzależnienia. Zatwardzenia, które nie mijają po kilku dniach mimo używania środków przeczyszczających, wymagają konsultacji lekarskiej.

JAK DZIAŁA W ORGANIZMIE:

Aloes dzięki swoim wybitnym właściwościom działa leczniczo na gojenie się ran. Wewnętrznie żel z aloesu jest również używany jako „uzdrawiacz”, szczególnie dla układu trawiennego. Ogólnie, żel aloesowy jest dobry na układ odpornościowy. Działanie przeczyszczające żelu z aloesu pochodzi z żółtego soku aloesu, który w mniejszych dawkach pobudza okrężnicę, powodując ruch jelita. Obecnie naukowcy badają działanie żelu z aloesu na poparzenia popromienne.

UŻYCIE:

ŻEL:

Świeży – przyłożyć rozdzielony liść aloesu wprost na oparzenie, ranę, suchą skórę, ugryzienia owadów. Pić jako tonik 3 razy dziennie; w tym celu rozpuścić 2 łyżeczki żelu w szklance wody lub soku.

Maść – z kilku liści aloesu zebrać dużą ilość żelu i gotować go aż do uzyskania gęstej masy. Przechowywać w słoikach w chłodnym miejscu i używać jak świeżych liści aloesu.

Tonik – sfermentowany żel z miodem i przyprawami znany jest w Indiach pod nazwą „kumaryasava”. Jest on stosowany jako środek leczniczy w anemii, przy problemach z trawieniem i wątrobą.

Inhalacje – żel jest używany w parowych inhalacjach przy problemach z oskrzelami.

LIŚCIE:

Nalewka – używać 1-3ml na pobudzenie apetytu lub na zatwardzenie.

Puder – używać 100-500 mg jako środek przeczyszczający i pobudzający przepływ żółci.

{/tabs}

 

---

źródła:
http://naukadlazdrowia.pl/aloes-%e2%80%93-ponownie-odkrywany-skarb
http://www.vismaya-maitreya.pl/naturalne_leczenie_aloes.html