Wolność to stan ducha, a także umiejętność wybierania tego, czego pragniecie, zaakceptowanie własnej odpowiedzialności za życie oraz świadomość, że to Wy nadajecie mu kierunek. Wolność wyzwala radość, której brakuje, gdy czujecie się uwikłani, zależni lub pozbawieni prawa wyboru.
Wolność jest niezbędna, jeśli chcecie, by światło duszy przeniknęło do Waszej świadomości. Na Ziemi macie wolną wolę. Doświadczając efektów swoich decyzji, uczycie się zasady przyczyny i skutku – działania i jego konsekwencji. Rzeczywistość ziemska wymaga dokonywania wyborów. Każda sytuacja, w jakiej się tu znajdziecie, wynika z Waszych wcześniejszych decyzji – niezależnie od tego, czy jesteście świadomi swojego wpływu na jej powstanie, czy nie.
Uczycie się, próbując i wyciągając wnioski z przeszłych zdarzeń. Nie krytykujcie więc siebie ani innych, gdyż rozwijacie się, doświadczając skutków swoich decyzji, także tych błędnych. W szkole wolnej woli, jaką jest ziemska egzystencja, wiele lekcji dotyczy właśnie umiejętności korzystania z wolności.
Istnieją tylko te ograniczenia,
które sami dla siebie stwarzacie.
W jaki sposób tracicie wrodzone poczucie wolności oraz związaną z nią radość? Od najmłodszych lat wiele się od Was wymaga, jednak mimo wszystko w dzieciństwie mieliście więcej wolności, niż się Wam wydaje. Wolno Wam było eksperymentować z różnymi sposobami zachowań, rozwijać się bez uprzedzeń i wpojonych reguł. Mogliście odkrywać świat i przyjmować rzeczy takimi, jakie są – bez oceniania i analizowania. Zwłaszcza w pierwszych latach życia poglądy dzieci są naturalne, gdyż wynikają z nieskrępowanych reakcji a nie utrwalonych w przeszłości wyobrażeń. Z wiekiem dzieci tracą część swojej wolności, a intelekt zaczyna szukać powtarzalnych wzorców i zależności. Aby lepiej rozumieć wydarzenia, umysł uogólnia doświadczenia, które do tej pory traktował indywidualnie. Gdy coś się dzieje, zaczyna analizować sytuację, szukając w pamięci jej odpowiedników. Porównując ją z wcześniejszymi trudnymi doświadczeniami, wyolbrzymia jej negatywne strony.
Wpływ przeżyć z dzieciństwa jest silny i trwały. Pewną kobietę nachodziły wątpliwości, kiedy próbowała zająć się pracą twórczą. W końcu przypomniała sobie, jak w dzieciństwie ktoś wyśmiał jej rysunek. Pod wpływem tego przeżycia przestała pokazywać swoje prace. Ukrywała je, aż w końcu utraciła wiarę w swoje zdolności. Bała się okazać siłę i stanowczość. Wszystkie kolejne doświadczenia kojarzyła z negatywnym przeżyciem z dzieciństwa i wynikające z niego ograniczenia przenosiła na nowe sytuacje. Utraciła wolność, nie pozwalając sobie na swobodne korzystanie z własnej mocy i twórczych zdolności.
Dzieci wyciągają wnioski na temat natury rzeczywistości w oparciu o sygnały z otoczenia. Inna kobieta miała trudności z wyrażaniem własnych przekonań. Przypomniała sobie, że w dzieciństwie, podczas pieczenia ciastek ze swoją ciotką, powiedziała coś, za co została ostro skarcona. Wtedy podjęła decyzję, że będzie ukrywać własne zdanie, aby zaskarbić sobie przychylność innych. Pozostała wierna postanowieniu, pomimo że odbierało ono jej wolność, możliwość spontanicznego reagowania oraz traktowania każdej sytuacji jako nowego doświadczenia. Stawała się zamknięta i niepewna w sytuacjach, które wymagały wyrażenia własnej, czasami kontrowersyjnej opinii.
Wolność jest cechą wrodzoną. Możecie twierdzić: „Przecież nie jestem całkowicie wolny/a. Nie mogę rzucić pracy, wybrać się w podróż dookoła świata, robić tego, na co mam ochotę”. Jesteście wolni tak dalece, jak pozwalają Wam na to własne przekonania.