Skip to content

Techniki medytacyjne

Wstępem do każdej medytacji jest relaks i wyciszenie umysłu. Najszybsza metoda relaksacji polega na przejściu świadomością od najdalszych krańców ciała do głowy i sprowadzenie mięśni do harmonijnej równowagi między napięciem i rozluźnieniem. Po osiągnięciu równowagi daje się odczuć wyraźna przyjemność płynąca z ciała.

Pogłębienie tego stanu daje sięgnięcie świadomością aż do szpiku kostnego i wypełnienie ciała równoważącymi, złoto-żółtymi energiami elementu ziemi – za wyjątkiem kości, nerek i układu nerwowego, dla których naturalne są krystalicznie chłodne, granatowe energie wody.

Wyciszenie umysłu i emocji osiąga się przez mentalną harmonizację i zamknięcie na zewnętrzne wpływy czakr: Manipura, Anahata i Ajna. Pamiętać przy tym należy o harmonizacji oddechu przez wprowadzenie go w niewymagający kontroli falujący rytm. Blokady oddechu najlepiej rozpracować metodami rebirthingu.

Bardzo ważną pomocą w medytacji jest rozpoznanie własnych blokad percepcji, identyfikacja fnordów i lokalizacja odpowiadających im engramów. Kluczem do transformacji tych ograniczeń jest ich akceptacja i zdystansowane spojrzenie na nie, tak jak i na swoje ego.

Czasem okazuje się, że inni ludzie mnie lub bardziej świadomie podłączają się energetycznie do osoby medytującej. Niezależnie od interpretacji ich działań, niepożądane połączenia można zerwać lokalizując sferę w psychice do której przyczepiły się astralne łącza i skupiając na nich Uważność z intencją odbicia lub zamknięcia połączenia. Działa to trochę tak jak ściśnięcie skóry do której przyssał się komar.

Faktycznie techniki medytacyjne poprawnie zastosowane funkcjonują jak fnordy nieistotne, budzą z dystansu engramy po to, by rozładować ich energie. Od momentu transformacji engram staje się inicjatorem czakry, do jakiej został przyciągnięty. Przynosi to głębsze uświadomienie sfery ludzkiej istoty, która jest tematem medytacji.

Pełne opanowanie przynajmniej jednej techniki prowadzi do zjednoczenia rozdzielonych sfer ludzkiej istoty i otworzenie się na nadświadomą Jaźń. Wtedy możliwe jest ostatecznie przekroczenie techniki medytacyjnej i zjednoczenie medytacji z życiem i istnieniem. Jest to wejście w nieuwarunkowany stan medytacji, którego konsekwencją jest porzucenie techniki medytacyjnej. Ten stan oczywiście nie polega na zamknięciu się na technikę medytacyjną, jest raczej przekroczeniem elemetarza technik, umożliwiającym bezwysiłkowe, synkretyczne używanie ich w dowolnej kombinacji, tak w codziennym życiu jak i w chwilach wyciszenia. Porzucenie kontroli pozwala na obserwację funkcjonowania podświadomości, która nauczona technik działa według wyznaczonej jej przez świadomość intencji.

Kliknij i oceń
Czytaj także:  Medytacja wewnętrznego Uśmiechu :)

Shopping cart