Skip to content

Natura i właściwości energii życiowej – Podstawowe struktury ciała subtelnego

Autor: Eugeniusz Fajdysz

Jednym z najważniejszych pojęć w dawnych tradycjach mistycznych, magii i uzdrawianiu jest siła lub inaczej energia życiowa. Zrozumienie jej znaczenia i poznanie właściwości stanowią klucz do świadomego z niej korzystania, bez którego każdy obrzęd czy rytuał byłby jedynie szarlatańską sztuczką. Siła sprawcza energii życiowej pozwala naszemu ciału i psychice funkcjonować prawidłowo i bez zakłóceń, zaś przy jej niedoborze organizm skazany jest na degradację. Wiedza o naturze tej energii oraz o układach dostosowujących ją do potrzeb naszych organizmów, a następnie rozprowadzających do odpowiednich narządów, była podstawą praktyk mistycznych starożytnego Egiptu, Indii, Chin i Tybetu. W czasach starożytnych zostały wypracowane i doprowadzone do perfekcji ćwiczenia psychoenergetyczne służące mobilizowaniu wszystkich zdolności organizmu, doskonaleniu metod walki oraz uzdrawianiu. Zbudowano także różne obiekty i narzędzia, mające pogłębiać koncentrację oraz ogniskować i magazynować energię życiową, takie jak magiczne berła, kindżały, lustra, korony, a także znane wszystkim piramidy Meksyku i Egiptu.

fot. DeviantArt

Pojęcie energii życiowej oraz wiedza o jej własnościach uważane były jeszcze do niedawna za anachroniczne przesądy i mity. Dopiero najnowsze odkrycia fizyki, biologii i rozwój naukowego paradygmatu pozwoliły nauce uznać realność i zasadność poglądów naszych przodków na powyższą kwestię.

Istotne jest to, co dzieje się w sytuacji niedoboru lub nadmiaru energii życiowej i czym różni się ona od innych rodzajów energii (fizycznej, chemicznej itp.). Podobnie jak każdy czynnik psychofizjologiczny, również energia życiowa przejawia się na każdej płaszczyźnie naszej rzeczywistości.

W wymiarze fizycznym niedobór energii życiowej prowadzi do gwałtownego pogorszenia samopoczucia, osłabienia układu immunologicznego i obniżenia odporności organizmu. W konsekwencji zaczynają „puszczać” najsłabsze ogniwa ciała – narządy i układy, które funkcjonują na granicy normy. Dla jednych jest to wątroba, dla innych nerki lub serce itp. Człowiek staje się wówczas podatny na infekcje, nie może bronić się przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków zewnętrznych. Symptomy niedoboru energii życiowej przypominają cechy syndromu chronicznego zmęczenia lub stresu w ostrej formie. Z kolei osoba ciesząca się dużym zapasem sił życiowych doskonale radzi sobie w każdej sytuacji, wykazuje cudowne wprost zdolności przystosowawcze, wytrzymuje zwiększone dawki promieniowania i nie zapada na zdrowiu nawet wtedy, gdy przebywa w ogniskach epidemii, potrafi też pracować wiele godzin bez przerwy, ograniczając się do paru zaledwie godzin snu.

Czytaj także:  O naszych 12 czakrach...

Poziom energii życiowej nie zależy od energii fizycznej czy chemicznej organizmu. Można się znakomicie odżywiać i przebywać w optymalnych warunkach zewnętrznych, a mimo to cierpieć na wszystkie objawy osłabienia energii życia. Jednak z drugiej strony, nawet w skrajnie trudnych warunkach albo w sytuacji zagrożenia rycia ten sam człowiek, który wykazywał symptomy niedoboru energii w warunkach sprzyjających, może zwiększyć swój potencjał życiowy do niezwykłego wprost poziomu.

Prawdziwie nadludzkie umiejętności adaptacyjne wykazują osoby, które opanowały specjalne techniki psychoenergetyczne Indii, Tybetu i Chin. Dzięki umiejętności koncentrowania energii życiowej potrafią znosić bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury nie tracąc przy tym ani zdolności do pracy, ani dobrego samopoczucia. Umieją uleczyć chorych z najcięższych niedomagań przekazując im energię, są w stanie dosłownie wyrwać człowieka z objęć śmierci. Leczenie bioenergetyczne nie jest ukierunkowane na jeden specyficzny organ, mobilizuje siły całego organizmu, podnosi sprawność funkcjonowania wszystkich jego układów i narządów.

Kliknij i oceń

Shopping cart