Ida, Pingala, Szuszumna i starożytna medytacja Kaduceusza
- Szczegóły
- Monika Burzyńska
- Kategoria: Wieczory z medytacją
- Odsłony: 126
Rozpoczynamy obiecany cykl pracy z czakrami i systemem energetycznym człowieka.
Cykl ten w ramach zajęć Instytutu Arete przeprowadzany był już dwukrotnie i za każdym razem ewoluował wraz z nową (starą) wiedzą, do której udało mi się dotrzeć. Tym razem obiecałam zabrać Was na przejażdżkę po kolejnej wyższej oktawie wiedzy i transcendentalnego doświadczenia, związanego z tym tematem. Nie gwarantuję Wam magicznego otwarcia czakr, ale zapewniam, że będzie to dogłębnie ezoteryczna podróż, jakiej prawdopodobnie jeszcze nie doświadczyliście nigdy, podróż do poznania samych siebie, swoich energii i swoich ciał subtelnych.
Tu pozwolę sobie przytoczyć słowa Tadeusza Głodowskiego, czym ezoteryzm jest
Ezoteryzm jest to droga ku Prawdzie przez odrzucanie wszystkiego zewnętrznego, co jest „przedmiotem”, ku temu, czego nie da się „uprzedmiotowić”, co przerasta nas: musimy się z Tym zjednoczyć, żeby To poznać. Tylko To jest godne trudu całego życia.
Skoro obiecałam profesjonalne podejście do tematu, to cykl wykładów, ćwiczeń i medytacji z czakrami zaczniemy wcale nie od czakr, tylko od podstaw systemu energetycznego człowieka, czyli od naszego subtelnego "okablowania". Od Idy, Pingali i Szuszumny - 3 kanałów centralnych (głównych) i od 72 000 nadis - kanałów obwodowych.
Zapraszam na medytację opartą w dużej mierze o starożytną medytację Kaduceusza (2 Węży), pochodzącą z Manuskryptu Marii Magdaleny.
Opowiem Wam przy tym pewną dziwną historię z Egiptu, która spotkała mnie w 2012, kiedy pierwszy raz przekazywałam ludziom tę wiedzę...
Opowiem Wam również, co nasze kanały energetyczne mają wspólnego ze wstawaniem z łóżka właściwą nogą, żeby mieć udany dzień i zachować pełnię zdrowia.
I jako rodzynek, opowiem o pewnej szczególnej praktyce Krija Jogi, która reguluje sekrecję hormonalną i pozwala wyeliminować kawę z życiorysu, ponieważ dostarcza energii od samego rana, do późnych godzin wieczornych.
spotykamy się w niedzielę (10.11 godz.20.00)
w Good Life Academy (Warszawa , ul. Paryska 6/8) Mapka dojazdu
Przejrzałam spory kawał internetu i delikatnie rzecz ujmując, przeraziła mnie mnogość albo błędnych, albo niepełnych informacji w tym temacie. Cieszę się, że w tym momencie dysponuję zarówno profesjonalną wiedzą medyczną, jak i ezoteryczną, żeby podzielić się z Wami jak najbliższym prawdzie ujęciem tego tematu.
Znakomita większość wiedzy, która jest oferowana ludziom pokazuje wersję tylko dla mężczyzn, co jest bardzo szkodliwe dla kobiet, jeśliby próbowały to zastosować u siebie. Kanały te inaczej biegną u każdej z płci i odmienna jest nasza energetyczna polaryzacja.
W całej sieci znalazłam tylko jeden obrazek, który w miarę prawidłowo przedstawia, jak wygląda przebieg kanałów u obu płci (wszystkie inne ilustrują system energetyczny wyłącznie u mężczyzny, albo zawierają błędy)
Ida odpowiada tamasowej jakości natury. („Chłodny, biały, księżycowy, przepływ księżyca”.)
Pingala - („żółty”, „podobny do słońca”, również słoneczny, czerwony.) Odpowiada radżasowej jakości natury.
Sanskryckie słowo nadi pochodzi od rdzenia nad, co oznacza „przepływ”, „ruch” lub „wibrację”. Samo słowo sugeruje podstawową naturę nadi: płynąć jak woda, znajdując ścieżkę najmniejszego oporu i odżywiając wszystko na swojej drodze. Nadi są naszym energetycznym systemem nawadniającym; w gruncie rzeczy utrzymują nas przy życiu.
Według wielu tekstów tantrycznych ludzkie ciało zawiera 72 000 nadis, które kierują pranę do każdej komórki. Niektóre są szerokie i pędzą; inne są tylko strużką. Kiedy ten system płynie swobodnie, jesteśmy witalni i zdrowi; kiedy staje się słaby lub zatłoczony, zmagamy się ze słabym zdrowiem psychicznym i fizycznym. Praktyki hatha jogi są tak skuteczne, ponieważ wzmacniają przepływ prany w naszych ciałach, pobudzając prąd tak, aby niwelował przeszkody, które blokują swobodny przepływ energii.
Nadi Ida i Pingala otaczają Sushumnę nadi jak podwójna helisa naszego DNA, przecinając się przy każdej czakrze, poczynając od Muladhary. Jeśli zwizualizujesz Kaduceusz, symbol współczesnej medycyny, uzyskasz przybliżone wyobrażenie o relacjach między nadis Idą, Pingalą i Sushumną. W końcu wszystkie trzy spotykają się w czakrze Ajna (dowodzenia), w połowie odległości między brwiami.
Cykl "Wieczory z Medytacją" to medytacje prowadzone - czyli w przyjemnym rozluźnieniu słuchasz barwnych, poetyckich opowieści nasączonych pozytywnym psychologiczno-motywacyjnym kodowaniem, jak dobry tort ponczem - dzięki czemu, Twoja podświadomość, zostaje naładowana nowymi WZORAMI MYŚLI, które służą Ci i wspierają Cię.
Pozytywne efekty przychodzą całkowicie automatycznie i nie wymagają Twojego świadomego zaangażowania - ponieważ właśnie tak działa Twoja podświadomość - powiela wzorce i schematy myślowe, które raz zostały w niej zasiane; właśnie dlatego tak wiele można zdziałać, jeśli tylko właściwie wykorzystuje się potęgę podświadomości!
Medytacja razem z wykładem trwa ok. 90 minut
nie potrzebujesz żadnego doświadczenia, ani specjalistycznego sprzętu,
weź swoją Jaźń - to wystarczy :)
Jeśli masz zwyczaj marznąć, to również weź ze sobą koc (lub nieszeleszczący śpiwór), a także karimatę (na sali jest kilka sztuk, ale nie zawsze ta ilość starcza dla wszystkich)
Twoja inwestycja: 35zł (proszę, weź drobne - z góry dziękuję)
Mapka dojazdu na ul. Paryską 6 w Warszawie (Good Life Academy)
Add a comment
Kiedy życie nas przerasta
- Szczegóły
- Pema Cziedryn
- Kategoria: Samoświadomość
- Odsłony: 109
"Demony (i negatywne energie, przeszkody, klęski) wskazują drogę do całkowitego przebudzenia i życia wolnego od kurczowego uścisku, życia i zarazem umierania, chwila po chwili, przy każdym wydechu.
Kiedy się budzimy, możemy zacząć żyć w pełni, nie szukając gorączkowo przyjemności i nie unikając bólu, nie odtwarzając starego siebie, ilekroć rozpadniemy się na kawałki.
Rzeczy, które z przyzwyczajenia traktujemy jako przeszkody, mogą okazać się pożyteczne. Przeszkody te to jedynie sposób, w jaki świat i całe nasze doświadczenie wskazują nam miejsce, w którym utknęliśmy.
Nauki mówią, że przeszkody mogą powstawać na poziomie zewnętrznym i wewnętrznym.
W tym rozumieniu poziom zewnętrzny to poczucie, że zostaliśmy przez kogoś lub coś zranieni, to zaburzenie spokoju i równowagi, które, jak nam się wydawało, święcie się nam należały.
A tu jakiś łobuz wszystko zniszczył!!!
Ten rodzaj przeszkód pojawia się w związkach z ludźmi oraz w wielu innych sytuacjach, gdy czujemy się rozczarowani, zranieni, zdezorientowani i zagrożeni.
Ludzie doświadczają takich uczuć od zarania dziejów.
Na poziomie wewnętrznym jednak nie atakuje nas nic poza naszym własnym pomieszaniem.
Nie ma tu żadnej solidnej przeszkody – tylko manifestuje się w ten sposób nasza potrzeba ochraniania ego.
Prawdopodobnie jedynym wrogiem jest niezadowolenie z doświadczanej w danym momencie rzeczywistości i płynąca stąd chęć, aby ta chwila odeszła jak najszybciej.
Jednak, że nic nie odchodzi, dopóki nie nauczy nas tego, co mamy wiedzieć.
Możemy pędzić na drugi koniec świata z prędkością 200 kilometrów na godzinę, by uciec od problemu, ale on będzie już tam na nas czekał....
Będzie wracał pod nową nazwą nową postacią – dopóki nie nauczymy się tego, czego ma on nas nauczyć: w którym miejscu oddzielamy się od rzeczywistości, w jaki sposób wycofujemy się zamiast się otworzyć, jak się zamykamy, zamiast w pełni doświadczać wszystkiego, co nas spotyka, bez wahania i chowania się w sobie.
(...) jak reagujemy, kiedy sytuacja wydaje nam się nie do zniesienia?
Czy się zamykamy czy otwieramy?
Czy czujemy niechęć i gorycz czy może łagodniejemy?
Czy stajemy się mądrzejsi czy głupsi?
Czy w wyniku doświadczanego bólu wiemy więcej czy mniej o tym, co to znaczy być człowiekiem?
Czy jesteśmy bardziej krytyczni wobec świata czy może bardziej szczodrzy?
Add a comment